VoIP (پروتکل صوت بر اینترنت) به انتقال صدا و محتوای چندرسانهای از طریق اتصال به اینترنت اشاره دارد. VoIP به کاربران امکان میدهد تا از طریق کامپیوتر، گوشی هوشمند، دستگاههای موبایل دیگر، تلفنهای ویژه VoIP و مرورگرهای فعالسازی شده با WebRTC، تماسهای صوتی برقرار کنند. این فناوری برای مصرفکنندگان و کسبوکارها مفید است، زیرا معمولاً شامل ویژگیهایی است که در خدمات تلفنی معمول یافت نمیشود. این ویژگیها میتواند شامل ضبط تماس، شناسه تماسگیرنده سفارشی و تبدیل پیامهای صوتی به ایمیل باشد. همچنین برای سازمانها به عنوان روشی برای یکپارچهسازی ارتباطات مفید است.
برای اطلاع از خدمات راه اندازی VoIP شرکت پردیس پارس کلیک کنید
فرایند کار به طور مشابه با تلفن معمولی است، اما VoIP از اتصال اینترنت به جای سیمکشی شرکت تلفن استفاده میکند. VoIP توسط گروهی از فناوریها و روشها که برای ارسال ارتباطات صوتی از طریق اینترنت، شامل شبکههای محلی یا شبکههای وسیع سازمانی فعال میشود.
سرویس VoIP صدای کاربر را از سیگنالهای صوتی به دادههای دیجیتال تبدیل میکند و سپس آن دادهها را از طریق اینترنت ارسال میکند. اگر کاربر دیگری از شماره تلفن معمولی تماس بگیرد، سیگنال قبل از رسیدن به آن کاربر به سیگنال تلفن تبدیل میشود.
VoIP همچنین میتواند مسیریابی تماسهای ورودی و خروجی را از طریق شبکههای تلفنی موجود انجام دهد. با این حال، برخی از خدمات VoIP ممکن است فقط بر روی کامپیوتر یا تلفن VoIP کار کنند.
VoIP در ارتباطات یکپارچه
VoIP فناوریهای ارتباطی را در یک سیستم یکپارچه تجمیع میکند، به این معنا که VoIP میتواند چندین روش ارتباطی مبتنی بر صوت، ویدئو یا متن را فعال کند. این امر برای کسبوکارها بسیار مفید است، زیرا تیمها دیگر نیازی به کار با چندین برنامه مختلف برای ارتباط مؤثر با یکدیگر ندارند.
VoIP این شبکه را با فعالسازی کاربران برای برقراری تماسها و برگزاری وب کنفرانسها با استفاده از دستگاههایی مانند کامپیوترها، گوشیهای هوشمند یا دیگر دستگاههای موبایل ایجاد میکند.
برخی از ویژگیهای رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تماسهای صوتی
- تماسهای ویدیویی
- پیامهای صوتی
- پیامرسانی فوری
- چتهای تیمی
- ایمیل
- پیامک
- برنامههای موبایل و دسکتاپ و
- قابلیت حمل شماره موبایل و محلی (امکان انتخاب اپراتور تلفن جدید توسط مشترک بدون نیاز به شماره جدید).
تجهیزات تلفن VoIP
دو نوع اصلی تلفنهای VoIP شامل مبتنی بر سختافزار و مبتنی بر نرمافزار میشوند.
تلفن VoIP مبتنی بر سختافزار شبیه به تلفن سنتی با سیم یا بیسیم است و شامل ویژگیهای مشابهی مانند بلندگو یا میکروفون، صفحه کلید لمسی و نمایشگر شناسه تماسگیرنده میباشد. تلفنهای VoIP همچنین میتوانند ویژگیهایی مانند پیامهای صوتی، کنفرانس تماس و انتقال تماس را فراهم کنند.
تلفنهای IP مبتنی بر نرمافزار، که به نام سافتفونها نیز شناخته میشوند، به صورت کلاینتهای نرمافزاری بر روی کامپیوتر یا دستگاه موبایل نصب میشوند. رابط کاربری سافتفون اغلب شبیه یک دستگاه تلفن با صفحه کلید لمسی و نمایشگر شناسه تماسگیرنده به نظر میرسد.
یک هدست مجهز به میکروفون به کامپیوتر یا دستگاه موبایل متصل میشود تا تماسها برقرار شوند. کاربران همچنین میتوانند از طریق کامپیوتر یا دستگاه موبایل خود تماس بگیرند، به شرطی که میکروفون و بلندگوی داخلی داشته باشند.
VoIP چگونه کار میکند؟
خدمات VoIP صدای کاربر را از سیگنالهای صوتی به دادههای دیجیتال تبدیل میکنند که سپس این دادهها به سایر کاربران—یا گروهی از کاربران—از طریق اترنت یا Wi-Fi ارسال میشوند. برای انجام این کار، VoIP از کدکها استفاده میکند.
کدکها فرایندهای مبتنی بر سختافزار یا نرمافزار هستند که دادههای VoIP حجیم را فشرده و از فشردهسازی خارج میکنند. کیفیت صدا ممکن است هنگام استفاده از فشردهسازی دچار مشکل شود، اما فشردهسازی نیازهای پهنای باند را کاهش میدهد. تامینکنندگان تجهیزات نیز از کدکهای اختصاصی خود استفاده میکنند.
فرایند ارسال دادهها به سایر کاربران شامل بستهبندی صوت در بستههای داده، ارسال بستهها از طریق شبکه IP و بازکردن بستهها به صوت در انتهای دیگر اتصال میباشد.
در شبکههای سازمانی یا خصوصی، کیفیت سرویس معمولاً برای اولویتبندی ترافیک صوتی بر فعالیتهای کمحساسیت به تأخیر استفاده میشود تا کیفیت صوت قابل قبول تضمین شود.
پروتکلها و استانداردهای VoIP
دستگاههای نهایی VoIP معمولاً از کدکهای استاندارد اتحادیه بینالمللی مخابرات (ITU) یا کدکهایی که به صورت خاص توسعه یافتهاند، استفاده میکنند:
- G.711 استاندارد برای انتقال بستههای فشرده نشده است.
- G.729 استاندارد برای بستههای فشرده است.
- پروتکل کنترل انتقال (TCP) برای تقسیم پیام به بستههای کوچکتر استفاده میشود. در همین حال، IP با ارسال و تحویل بستهها سروکار دارد.
- پروتکل ITU T.38 فکسها را در زمان واقعی از طریق شبکه VoIP یا IP ارسال میکند. VoIP معمولاً از این برای پشتیبانی از ارتباطات غیر صوتی استفاده میکند.
- پروتکل انتقال واقعیزمانی (RTP) زمانی استفاده میشود که صدا روی IP بستهبندی شده است.
- پروتکل انتقال واقعیزمانی امن به عنوان نوع رمزنگاریشدهی RTP عمل میکند.
- پروتکل آغاز جلسه (SIP) یک استاندارد دقیق برای سیگنالدهی است که اغلب برای سیگنال دادن به منظور ایجاد، حفظ و پایان دادن به تماسها استفاده میشود.
- پروتکل H.248 یک پروتکل کنترل دروازه را توصیف میکند که معماری متمرکزی را برای ایجاد برنامههای کاربردی چندرسانهای تعریف میکند.
- H.323 یک پروتکل سیگنالینگ است که برای کنترل و مدیریت تماسها استفاده میشود.
- پروتکل پیامرسانی و حضور قابل توسعه برای نگهداری لیست تماسها، پیامرسانی فوری و اطلاعات حضور استفاده میشود.
- Skinny یک پروتکل سیگنالینگ دیگر است که مختص شرکت سیسکو است.
- پروتکل توصیف جلسه برای آغاز و اعلام جلسات برای ارتباطات چندرسانهای و همچنین حمل و نقل WebSocket استفاده میشود.
مزایای VoIP
- هزینه کمتر: استفاده از VoIP معمولاً کمهزینهتر از خدمات تلفنی سنتی است، زیرا از اتصال اینترنت موجود بهره میبرد و نیازی به سیستمهای جداگانه و هزینههای نگهداری آنها نیست.
- کیفیت صدای بهتر: VoIP با استفاده از دادههای فشرده نشده، صدایی شفاف و بدون تاری یا خفگی ارائه میدهد.
- دسترسی برای کارکنان دورکار: VoIP برای کارمندان دورکار مفید است، چرا که آنها میتوانند به راحتی به جلسات تماس بگیرند یا با همتیمیها ارتباط برقرار کنند.
- امکانات اضافی: این امکانات شامل ضبط تماس، صفبندی تماسها، شناسه تماسگیرنده سفارشی و تبدیل پیامهای صوتی به ایمیل میشود.
- نرخهای بینالمللی پایینتر: در مقایسه با خطوط زمینی که برای برقراری تماسهای بینالمللی از مدارهای سیمی استفاده میکنند، VoIP با استفاده از اینترنت هزینه کمتری دارد و مانند ترافیک عادی اینترنتی محاسبه میشود.
معایب VoIP
با وجود مزایای فراوان، استفاده از خدمات VoIP ممکن است دارای برخی نقاط ضعف باشد:
- اتصال محدود به خدمات اضطراری: برخی از این خدمات ممکن است به طور مستقیم به خدمات اضطراری وصل نشوند.
- نیاز به اینترنت پرسرعت: VoIP برای عملکرد مناسب به اتصال اینترنت با پهنای باند بالا نیاز دارد.
- عدم کارکرد در هنگام قطع برق: این خدمات در زمان قطعی برق قادر به ارائه خدمات نخواهند بود.
- فقدان کمک دایرکتوری: بسته به سرویس VoIP، ممکن است دسترسی به خدمات دایرکتوری محدود باشد.
